มาๆๆๆ เริ่มเมาท์กันเถอะค่ะ 555 ... หลังจากร่ำเรียนในคณะเภสัชฯมานาน 6 ปีเต็มจนครบถ้วนสมบูรณ์ด่านต่อมาก็คือการสอบใบประกอบวิชาชีพ ซึ่งอย่าให้บรรยายเลยค่ะว่ามันเหนื่อยขนาดไหนนนน เราว่าช่วงสอบใบประกอบฯเป็นช่วงชีวิตที่เราขยันที่สุดแล้วค่ะ และคงทำแบบนั้นไม่ได้อีกแล้วในชีวิตนี้ 55 ทั้งกินไม่ได้ นอนไม่หลับ อ่านหนังสือไปปาดน้ำตาไปเพราะเหนื่อยและท้อมากจริงๆ ช่วงนั้นจิตตกมากๆ แต่มาจิตตกขั้นสุดก็คือหลังสอบเสร็จและต้องรอผลสอบว่าจะสอบผ่านหรือไม่ ระหว่างรอก็ภาวนาวนไปค่ะ อยากผ่านแล้วค่ะ ให้อ่านหนังสืออีกรอบคงไม่ไหวแน่ๆ สุดท้ายแล้วพระเจ้าท่านคงเห็นใจค่ะ เราก็สอบผ่านมาได้ด้วยดี เป็นเภสัชกรมีใบประกอบวิชาชีพอย่างเต็มตัว
ช่วงที่อ่านหนังสือสอบใบประกอบฯ เราได้สัญญากับตัวเองไว้อย่างนึงว่า หากสอบผ่าน เราจะพักผ่อนซัก 3 เดือน อยากทำอะไรจะทำให้ครบทุกอย่างเลย ทั้งไปเที่ยว ดูหนัง ฟังเพลง ดูซีรีย์เกาหลีในสต็อกที่ดองไว้เยอะมากๆๆๆ แล้วค่อยหางานทำ แต่เชื่อมั้ยคะ ว่าเราหยุดพักผ่อนได้แค่ 3 สัปดาห์ เราเริ่มทนไม่ได้ค่ะ เพราะมันไม่ได้มีความสุขขนาดน้านนน เราเริ่มรู้สึกเบื่อค่ะ555 และในวันนึงที่เราเบื่อถึงขีดสุด เราเลยอาบน้ำแต่งตัวแล้วออกไปสมัครงานที่ร้านยาแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ในห้าง เราสมัครเป็นเภสัชกรพาร์ทไทม์ค่ะ เราใจร้อนมาก สมัครวันนี้ ทำงานวันถัดไปเลยค่ะ ความรู้สึกตอนได้ไปทำงานเนี่ยเหมือนชีวิตได้ฟื้นคืนชีพค่ะ จากที่รู้สึกเหงาหงอย กลายเป็นสนุกและมีชีวิิตชีว่าขึ้นมากกก ให้ยืนทำงานทั้งวันยังไม่เหนื่อยเลยค่ะ ตอนนี้ถ้าใครถามว่าทำงานอะไร เราก็ตอบได้อย่างเต็มปากเต็มคำเลยว่า อ๋ออ เป็น "พาร์ทไทม์มืออาชีพค่ะ" 555 ตอนนี้ยังเคว้งคว้างอยู่เลยว่าจะทำงานประจำอะไรดี แต่รู้สึกได้ว่าการทำงานทำให้เราโตขึ้น ความคิดเปลี่ยนไป และได้เห็นโลกในมุมใหม่ๆเยอะเลยค่ะ รู้สึกตื่นเต้นจังกับชีวิตการทำงาน ตั้งใจไว้ว่าจะสนุกให้เต็มที่กับชีวิตในก้าวนี้ค่ะ
เริ่มยาวละ ไว้มาเมาท์กันใหม่นะคะ แลกเปลี่ยนประสบการณ์กันได้น้าา อยากอ่านเรื่องของทุกๆคนเหมือนกันค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ ^_^
#prissypriss
